Η εμβληματική αυτή μορφή του Αγώνα, υπήρξε αρχικά κλέφτης και υπηρέτης του Αλή Πασά, ενώ αργότερα έγινε αρχιστράτηγος της Ρούμελης, σημειώνοντας μία από τις μεγαλύτερες νίκες επί των Τούρκων στην Αράχωβα στις 24 Νοεμβρίου του 1826.

Αξίζει να σημειωθεί, πώς μοναστήρια της Ευρυτανίας, όπως η Μονή Προυσού και η Μονή Τατάρνας, αποτέλεσαν σε πολλές περιπτώσεις καταφύγιο, αλλά και θεραπευτήριο για τον ίδιο.

Ωστόσο, στις 22 Απριλίου του 1827 τραυματίστηκε θανάσιμα σε μία συμπλοκή στην Αθήνα, αφήνοντας έτσι την τελευταία του πνοή ανήμερα της ονομαστικής του εορτής.

Επιμέλεια : Ειρήνη Μακρυπίδη

Φωτογραφία : ekriti.gr