Ποίημα Τυμφρηστού “Βελούχι έχε γεια”

Οι γιορτινές μέρες στην Ευρυτανία, η επιτυχημένη επαναλειτουργία του Χιονοδρομικού Κέντρου Καρπενησίου και του Μουσείου μας με το πλήθος επισκεπτών που μας τίμησαν με την επίσκεψή τους και επέστρεψαν στις πατρίδες τους έχοντας ζήσει στην περιοχή μας μοναδικές στιγμές! Όλες αυτές οι όμορφες εικόνες μας θύμισαν,το ποίημα του Ευρυτάνα ποιητή “Τυμφρηστού” (Δημήτρη Σπύρου Παπαδόπουλου) (1870-1930) για την πατρίδα του. Ο “Τυμφρηστός” καταγόταν από την Ανατολική Φραγκίστα και τα πρώτα χρόνια της ζωής του τα πέρασε στην Ευρυτανία. Συνέχισε τις σπουδές του στο Αγρίνιο, στην Αθήνα όπου ολοκλήρωσε τις σπουδές του στη Νομική και στην Κωνσταντινούπολη. Το 1912 εγκαθίστανται μόνιμα στην Αθήνα. Συμμετείχε στους πολέμους και έλαβε πολλές διακρίσεις φτάνοντας στο βαθμό του υπολοχαγού. Στη συνέχεια δημοσιεύει έργα του μέχρι το 1928.

Τα έργα του επανακυκλοφόρησαν με πρωτοβουλία Ευρυτάνων επιστημόνων και συλλόγων καθώς και μελέτες για τη ζωή και το έργο του.

Βελούχι έχε γεια

Βελούχι έχε γειά, Βελούχι ξακουσμένο
πώχεις την κορφή στα σύγνεφα χωμένη,
κι είσαι πάντοτε Βελούχι μ’ χιονισμένο
και παράμορφο, με όψη αγριεμένη.
Αποχαιρετώ τα κρύα τα νερά σου,
τ’ άσπρα σου χιόνια, τις δροσερές βλαχούλες,
τα κοπάδια σου, τα μαύρα σύγνεφά σου,
επεθύμησα του Αίμου τις ραχούλες…

Σαν αητός πετώ στη σκλαβωμένη χώρα,
πυρ και σίδερο να σπείρω να θερίσω,
τη μαυρόμοιρη-ευλογημένη ώρα..
απ’ το θάνατο να τη γλυκαναστήσω.
Βελούχι, έχε γειά, Βελούχι παινεμένο,
κι αν μακριά πετώ, πίσω η καρδιά μου μένει,
μέσ’ στον τόπο σου τον αγριοπλασμένο
αλυσόδετη κι αγριοσπαραγμένη.

ποίημα του Τυμφρηστού

πηγή: Ευρυτανικά Χρονικά ΝΟ36

φωτο: Ευρυτανική γη, Σοφία Ντάλλα